Ο κρεμμυδοφάγος και η καταπολέμησή του
http://www.ftiaxno.gr/2013/04/blog-post_4.html
ΑΛΛΑ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΙ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗΣ
Α. Το πετρέλαιο: εκτός από το ότι σαν καυστικό υγρό που είναι καταστρέφει καίγοντας τα έντομα όταν έρθει σε επαφή μ’ αυτά, χάρη στην δυνατή ιδιαίτερη μυρωδιά του, αναγκάζει τον κρεμμυδοφάγο να απομακρυνθεί, γιατί όπως φαίνεται δεν αντέχει τη μυρωδιά του πετρελαίου.
Στην επιφάνεια του εδάφους εξατμίζεται γρήγορα το πετρέλαιο, γι’ αυτό ένας καλός πρακτικός τρόπος, που τον μεταχειριστήκαμε με κάποιο αποτέλεσμα είναι να μουσκεύονται πανιά σε πετρέλαιο και να χώνονται στο χώμα γύρω από τα μέρη που υπάρχει κρεμμυδοφάγος. Το μούσκεμα με πετρέλαιο το ανανεώνουμε κάθε τόσο. Η μυρωδιά τον διώχνει αλλά δεν τον σκοτώνει. Ρίχνουμε πετρέλαιο και σε τρύπες που ανοίγουμε στο έδαφος και τις κλείνουμε. Αν χύσουμε πετρέλαιο στις στοές που οδηγούν στις φωλιές τότε θα έχουμε θετικότερο και άμεσο αποτέλεσμα γιατί το πετρέλαιο θα έρθει σε επαφή με τα έντομα και τα αυγά του και θα δράσει καίγοντάς τα. Χρησιμοποιούμε καθαρό ή ακάθαρτο πετρέλαιο.
Β. Η ναφθαλίνη, διώχνει τον κρεμμυδοφάγο λόγω της ιδιαίτερης και δυνατής μυρωδιά της. Τη χρησιμοποιούσαν παλιά οι κηπουροί. Για κάθε 1m2 τοποθετούνται κοντά στην επιφάνεια ή βαθύτερα, και κατά προτίμηση στις στοές, 50 δράμια (= 160 γραμ.) ναφθαλίνης. Το φάρμακο ανανεώνεται επανειλημμένα, λίγες μέρες μετά την τοποθέτησή του.
Γ. Άνοιγμα τρυπών, γύρω από τα μέρη που έχουν προσβληθεί, σε βάθος 15-20 πόντων, οι οποίες γεμίζονται με νερό και λίγο λάδι. Τα έντομα πέφτουν μέσα και πνίγονται.
Δ. Ρίξιμο λαδιών διάφορων, νεφτιού, πετρελαιοσάπουνου (γαλάκτωμα σαπωνούχο-φάρμακο που χρησιμοποιείται σε αραιό διάλυμα κατά της ψώρας των δέντρων που πουλιέται και έτοιμο), στις στοές που οδηγούν στο βάθος (στις φωλιές).
Ε. Πλημμύρισμα με νερό στο οποίο έχει διαλυθεί λίγο σαπούνι και λίγη πυρεθρίνη (σκόνη κοριών).
Στ. Πότισμα με νερό δηλητηριασμένο με φλώμο(***) ο φλώμος κομματιάζεται και ρίχνεται στη δεξαμενή του ποτίσματος.
Ζ. Χώσιμο των νεαρών φυτών κατά το φύτεμά τους μέσα σε μικρά καλαμάκια, τα οποία σχίζονται ελαφρά, για να μην εμποδίσουν την ανάπτυξη του φυτού. Αφήνουν τα καλαμάκια να εξέχουν λίγο από την επιφάνεια του εδάφους. Ή τύλιγμα των φυτών κατά τη μεταφύτευσή τους σε κομμάτια τσίγκου ή τενεκέ, καθώς και σε φύλλα πικροδάφνης (ροδοδάφνης) τα οποία δεν πειράζει ο κρεμμυδοφάγος και είναι και δηλητηριώδη, με το γαλακτερό υγρό που περιέχουν.
Η. Πότισμα των προσβεβλημένων περιοχών με νερό κυκλάμινων (πατάτες αγριοκυκλάμινων). Οι πατάτες των κυκλάμινων είναι δηλητηριώδεις(****) για τα έντομα. Κόβονται σε κομματάκια και ρίχνονται σε νερό (10%) όπου αφήνονται 36–48 ώρες για να βγει το δηλητήριό τους. Με το νερό αυτό γίνεται το πότισμα. Νερό δηλητηριασμένο παρασκευάζεται και με το «Κάσσιο ξύλο 2—4%».
Θ. Αλλαγή καλλιέργειας στα μέρη που έχουν υποφέρει από την προσβολή του κρεμμυδοφάγου, με καλλιέργεια φυτών που δεν τα προσβάλλει το έντομο ή που τα προσβάλλει πολύ λίγο, όπως είναι ο σανός. Έτσι δεν ευνοείται η δράση του και περιορίζεται ο πολλαπλασιασμός του. Μπορεί να υπάρξουν καλύτερα αποτελέσματα, αν με την αλλαγή της καλλιέργειας γίνει καταπολέμηση των εντόμων με χημικά μέσα. - See more at: http://www.ftiaxno.gr/2013/04/blog-post_4.html#sthash.wLOgnvKJ.dpuf
================================
http://www.ftiaxno.gr/2013/04/blog-post_4.html
ΑΛΛΑ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΙ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗΣ
Α. Το πετρέλαιο: εκτός από το ότι σαν καυστικό υγρό που είναι καταστρέφει καίγοντας τα έντομα όταν έρθει σε επαφή μ’ αυτά, χάρη στην δυνατή ιδιαίτερη μυρωδιά του, αναγκάζει τον κρεμμυδοφάγο να απομακρυνθεί, γιατί όπως φαίνεται δεν αντέχει τη μυρωδιά του πετρελαίου.
Στην επιφάνεια του εδάφους εξατμίζεται γρήγορα το πετρέλαιο, γι’ αυτό ένας καλός πρακτικός τρόπος, που τον μεταχειριστήκαμε με κάποιο αποτέλεσμα είναι να μουσκεύονται πανιά σε πετρέλαιο και να χώνονται στο χώμα γύρω από τα μέρη που υπάρχει κρεμμυδοφάγος. Το μούσκεμα με πετρέλαιο το ανανεώνουμε κάθε τόσο. Η μυρωδιά τον διώχνει αλλά δεν τον σκοτώνει. Ρίχνουμε πετρέλαιο και σε τρύπες που ανοίγουμε στο έδαφος και τις κλείνουμε. Αν χύσουμε πετρέλαιο στις στοές που οδηγούν στις φωλιές τότε θα έχουμε θετικότερο και άμεσο αποτέλεσμα γιατί το πετρέλαιο θα έρθει σε επαφή με τα έντομα και τα αυγά του και θα δράσει καίγοντάς τα. Χρησιμοποιούμε καθαρό ή ακάθαρτο πετρέλαιο.
Β. Η ναφθαλίνη, διώχνει τον κρεμμυδοφάγο λόγω της ιδιαίτερης και δυνατής μυρωδιά της. Τη χρησιμοποιούσαν παλιά οι κηπουροί. Για κάθε 1m2 τοποθετούνται κοντά στην επιφάνεια ή βαθύτερα, και κατά προτίμηση στις στοές, 50 δράμια (= 160 γραμ.) ναφθαλίνης. Το φάρμακο ανανεώνεται επανειλημμένα, λίγες μέρες μετά την τοποθέτησή του.
Γ. Άνοιγμα τρυπών, γύρω από τα μέρη που έχουν προσβληθεί, σε βάθος 15-20 πόντων, οι οποίες γεμίζονται με νερό και λίγο λάδι. Τα έντομα πέφτουν μέσα και πνίγονται.
Δ. Ρίξιμο λαδιών διάφορων, νεφτιού, πετρελαιοσάπουνου (γαλάκτωμα σαπωνούχο-φάρμακο που χρησιμοποιείται σε αραιό διάλυμα κατά της ψώρας των δέντρων που πουλιέται και έτοιμο), στις στοές που οδηγούν στο βάθος (στις φωλιές).
Ε. Πλημμύρισμα με νερό στο οποίο έχει διαλυθεί λίγο σαπούνι και λίγη πυρεθρίνη (σκόνη κοριών).
Στ. Πότισμα με νερό δηλητηριασμένο με φλώμο(***) ο φλώμος κομματιάζεται και ρίχνεται στη δεξαμενή του ποτίσματος.
Ζ. Χώσιμο των νεαρών φυτών κατά το φύτεμά τους μέσα σε μικρά καλαμάκια, τα οποία σχίζονται ελαφρά, για να μην εμποδίσουν την ανάπτυξη του φυτού. Αφήνουν τα καλαμάκια να εξέχουν λίγο από την επιφάνεια του εδάφους. Ή τύλιγμα των φυτών κατά τη μεταφύτευσή τους σε κομμάτια τσίγκου ή τενεκέ, καθώς και σε φύλλα πικροδάφνης (ροδοδάφνης) τα οποία δεν πειράζει ο κρεμμυδοφάγος και είναι και δηλητηριώδη, με το γαλακτερό υγρό που περιέχουν.
Η. Πότισμα των προσβεβλημένων περιοχών με νερό κυκλάμινων (πατάτες αγριοκυκλάμινων). Οι πατάτες των κυκλάμινων είναι δηλητηριώδεις(****) για τα έντομα. Κόβονται σε κομματάκια και ρίχνονται σε νερό (10%) όπου αφήνονται 36–48 ώρες για να βγει το δηλητήριό τους. Με το νερό αυτό γίνεται το πότισμα. Νερό δηλητηριασμένο παρασκευάζεται και με το «Κάσσιο ξύλο 2—4%».
Θ. Αλλαγή καλλιέργειας στα μέρη που έχουν υποφέρει από την προσβολή του κρεμμυδοφάγου, με καλλιέργεια φυτών που δεν τα προσβάλλει το έντομο ή που τα προσβάλλει πολύ λίγο, όπως είναι ο σανός. Έτσι δεν ευνοείται η δράση του και περιορίζεται ο πολλαπλασιασμός του. Μπορεί να υπάρξουν καλύτερα αποτελέσματα, αν με την αλλαγή της καλλιέργειας γίνει καταπολέμηση των εντόμων με χημικά μέσα. - See more at: http://www.ftiaxno.gr/2013/04/blog-post_4.html#sthash.wLOgnvKJ.dpuf
================================
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου